Arbeidsmigratie staat meer dan ooit hoog op de politieke en juridische agenda.

Enerzijds is er sprake van bepaalde tekorten op de arbeidsmarkt die onder meer door immi­gratie van werknemers uit het buitenland zouden kunnen worden opgevangen.

Anderzijds deden zich in de afgelo­pen jaren vormen van arbeidsmigratie voor die vooral ge­richt waren op goedkopere, en in sommige gevallen zelfs illegale, tewerkstelling van buitenlandse arbeidskrachten op de Belgische arbeidsmarkt.

Deze vormen van arbeids­migratie worden dan eerder gezien als een bedreiging voor de arbeidsrechtelijke en sociale bescherming van de reeds op onze arbeidsmarkt aanwezige werknemers en als een vorm van sociale dumping en oneerlijke concur­rentie.

De Europese en Belgische overheden hebben recent een aantal initiatieven genomen om deze arbeidsmigratie beter te regelen en te controleren. Daarnaast hebben krachtens de Zesde Staatshervorming ook de gewesten een deel van de bevoegdheden gekregen voor het rege­len van arbeidsmigratie.

Dit 15e deel van de reeks Migratie- en migrantenrecht gaat dieper in op

• de bevoegdheidsverdeling inzake de tewerkstelling van buitenlandse arbeidskrachten na de 6de staatshervorming
• de ontwikkelingen in het Europees Arbeidsmigratierecht
• de tewerkstelling van hooggeschoolde buitenlandse arbeidskrachten op de Belgische arbeidsmarkt
• de migrerende werknemer, het discriminatierecht en de arbeidsrechter
• de limosa-meldingsplicht voor zelfstandigen in de context van het vrij verkeer van diensten beoordeeld door het Europees Hof
• knelpunten bij de controle op buitenlandse werknemers
• de strijd tegen de mensenhandel met het oog op economische uitbuiting